Sonsbeekpark
Ik ken je al zoveel langer dan vandaag.
Maar niet zo wit, zo nieuw, zo anders.
De sneeuw en kou verwarmen de harten,
met ski’s, met een slee,
met koude handen en thee.
Bult op, bult af.
Zoveel levendigheid.
Je bruist, je suist.
Telkens weer
mijn pad gekruist.
Heen en weer
en nog een keer
die bal, die bult
in de lucht.
Hupsakee, weg ermee.
Aan de kant!
Nog een slee.
Wacht, wacht,
ik doe mee!