Doordat ik afgelopen week de kerstbomen en de kersspullen in mijn klas al heb opgeruimd, heb ik het gevoel dat de Kerst al achter de rug is. Als ik dan door de ‘Allerhande’ blader en al die feestelijke foto’s van mooi gedekte tafels, gezellige families en de heerlijkste gerechten zie, komt het kerstgevoel weer helemaal tot leven. Net als bij de kerstfilms op tv.
Dit jaar vieren we kerst jammer genoeg niet met de hele familie bij elkaar. Het voordeel is dan wel minder geploeter in de keuken.
Als ik met een overzichtelijk lijstje de supermarkt in ga, ervaar ik al meteen drukte. Er zijn veel mensen en ze lopen elkaar allemaal in de weg. Als er een man zonder mondkapje voorbijkomt wordt deze door een ander meteen terecht gewezen…. ‘Anders blijf je toch lekker in je eigen bubbel,’ zegt hij, terwijl hij zijn eigen mondkapje ook onder zijn neus draagt.
Wat een ‘gezellige’ kerstgedachte, denk ik.
‘Heeft u ook vaccinaties hier?’ vraagt iemand anders aan een medewerker.
De medewerker kijkt bedenkelijk. ‘Vaccinaties, die hebben we hier niet.’ Oh, zegt hij ‘Ik dacht dat je vaccinaties zei. Waxinelichtjes bedoel je. Ja, die hebben we hier wel.’
Terwijl ik op zoek ben naar producten waar ik nog nooit van heb gehoord (zoals Panco, Digestive en strooifeest brownies) en mijn best moet doen om een beschikbare werknemer te vinden die mij kan helpen, struggelen andere mensen met hun karretje. Een vrouw staat helemaal tegen de muur gedrukt. Een man staat dicht tegen haar karretje aan.
‘Meneer, kunt u misschien iets naar voren?’
‘Naar voren of naar achteren?’
Zegt hij dat nou serieus, denk ik. Meer naar achteren kan toch niet?
Hij kijk schaapachtig naar achteren. ‘Oh, naar voren bedoelt u.’
Ik moet mijn best doen om niet te grinniken.
Als ik dan eindelijk mijn geheimzinnige ingrediënten heb achterhaald en met mijn Japanse broodkruim, koekjes en kleine chocoladerotsjes tevreden in de rij sta zie ik twee vrouwen voor mij staan. Het zijn wat oudere dames. De een wacht terwijl de ander haar boodschappen op de band legt. Als de achterste vrouw even iets te dicht bij de andere vrouw komt kijkt deze haar pinnig en keft: ‘Mevrouw, andere halve meter hoor. Houdt toch wat afstand!’
Wat een heerlijk gevoel van ‘saamhorigheid’. Kerst 2021. Ik heb er zin in.