De tasjesman

In Blog
juli 29, 2020
3 min leestijd

De leukste marktjes kom je tegen als je er toevallig langs rijdt. Op weg van Bourgondië naar de Jura kwamen we er ook een tegen. 
‘Laten we even kijken,’ zei ik. 
De heerlijkste streekproducten waren er te koop. Droge worsten in alle soorten en maten, sterk ruikende Franse kazen, gebraden kippen, populaire Franse wijnen waar mensen voor in de rij stonden. Verlekkerd keken we naar al deze versnaperingen. Behalve naar de kraam met aangebrand brood, maar de bakker legde het erbij alsof het een specialiteit was. 

Halverwege stond er een kraam met zeep. Mijn ogen gleden over de uitgestalde volle kisten. Ik ben dol op zeep. Ik leg ze altijd tussen mijn kleding. Als ik het kledingstuk dan draag, geniet ik er de hele dag van. Net op tijd bedacht ik me dat het, helemaal in deze tijd, niet wenselijk is om elk zeepje op te pakken en te ruiken, voordat ik mijn keuze zou maken. Dan maar op de gok, maar dat is lastig als je benieuwd bent naar alle geuren. Uiteindelijk koos ik voor lavendel, cotton fresh, framboos en musk. 

We liepen verder langs kraampjes met zwierige zomerjurken en zoet zomer fruit. Ik stopte vervolgens bij een prachtig leren tasje met mooie ingestanste figuren. Voordat ik het wist zat ik er toch met mijn handen aan. De verkoper kwam meteen naar me toe en maakte het tasje voor me los. 
Ik bekeek het tasje en zijn kraam enthousiast. In een oogopslag had ik gezien dat ik deze het mooist vond. Toch haalde de verkoper er nog drie andere modellen bij om z’n collectie goed aan te prijzen. Toen hij zag dat mijn aandacht bij mijn eerste keus bleef zij hij;
‘I make it 45 euro for you.’ 
Hij pakte er een babylotion bij en smeerde het tasje er mee in. Volgens hem was dit de perfecte crème voor het onderhoud. 
Hij vroeg waar we vandaan kwamen. 
‘Ik kom uit Marokko,’ vertelde hij. Wat ik aan zijn verkoopwaar en uiterlijk al vermoedde.
Ik keek nogmaals naar het tasje. Heb ik hem wel nodig? Is hij echt wel sterk?
‘Strong leather,’ zei hij. Alsof hij mijn gedachten kon lezen en trok hard aan een van de touwtjes. 
‘I will think about it,’ zei ik terwijl ik wegliep. 
‘Ok, I make it 35.’
Ik begon te lachen, blijkbaar dacht hij dat ik wilde afdingen. 
‘When it’s good, it’s good, when it’s bad, it’s bad,’ zei hij. 
Daar had hij een punt. De brede glimlach en het enthousiasme van de man werkten aanstekelijk. Hij genoot zichtbaar van dit spel. Ik deed het tasje even om, daarna stopte hij het meteen in een plastic zakje. De deal was voor hem al helemaal rond. Hij stak het zakje naar me uit. 
‘It’s good. Have fun with it.’ 
‘Ok,’ zei ik. Hij had me overtuigd. 
Tevreden liepen we de markt af. Met een heerlijk geurend spoor achter ons. 
‘When it’s good it’s good,‘ herhaalde ik.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *