Elk boek brengt je een stukje dichter bij je eigen waarheid. Je haalt er altijd wel iets uit dat over jezelf gaat. Ook al was het maar een zin die je heeft geraakt, dan was het boek het lezen al waard.
Samen met mijn vriend ga ik drie weken op vakantie naar Frankrijk. Ik verheug me op het land, de taal, het eten… maar ook op het lekker weg kunnen lezen van de nieuwe boeken die al een tijdje op mijn boekenplank staan. Ik wil hun boodschappen ontrafelen en me overgeven aan nieuwe werelden.
Een paar jaar geleden waren we op vakantie in Italië. Ook toen had ik veel boeken mee. Ik was helemaal in de ban van het boek van Griet op de Beeck ‘Kom hier dat ik u kus.’
Ik was zowel op tweederde van mijn vakantie, als op tweederde van het boek toen er in ons busje werd ingebroken. Nadat we de supermarkt hadden verlaten zagen we het meteen. Het slot was opengebroken. Snel keken we in het dashboardkastje. Onze paspoorten en de tablet lagen en nog. Opgelucht haalden we adem. Het is ze niet gelukt.
Eenmaal terug op de camping, kwamen we erachter dat ze drie tassen hadden meegenomen.
‘Al mijn kleding! Dat kan toch niet waar zijn? En jou fotocamera ook?!’ We baalden ontzettend.
‘Zie je wel, ik dacht al dat we in de supermarkt werden gevolgd.’
Daarna dacht ik aan het boek. Laat het boek er alsjeblieft nog zijn. Ik moet weten hoe het met de personages gaat en hoe het verhaal afloopt.
Ik weet nog hoe blij ik was toen ik zag dat de dieven het boek hadden laten liggen, want niets is zo vervelend als een verhaal dat je niet uit hebt kunnen lezen.